امام صادق علیه السلام مى فرماید:
چهار کس دعایشان به اجابت نمى رسد:
1. مردى که در خانه خود نشسته و مى گوید:
خدایا! به من روزى بده !
خداوند به او مى فرماید:
آیا به تو دستور ندادم به جستجوى روزى بروى ؟
2. مردى که درباره زن ناشایست خود نفرین کند.
خداوند به او هم مى فرماید:
آیا اختیار طلاق او را به تو واگذار نکردم ؟
3. و مردى که مال خود را در جاهاى بد و اسراف تلف کرده و مى گوید: خدایا! به من روزى بده !
خداوند به او نیز مى فرماید:
آیا به تو دستور میانه روى ندادم ؟ آیا به تو دستور ندادم ، مالت را اصلاح کن و در موارد بد مصرف منما؟
چنانچه در قرآن مى فرماید:
کسانى که چون خرج کنند نه اسراف و نه بر خود تنگ گرفته ، بخل ورزند و میان این دو صفت ، معتدل و میانه رو هستند.
4. مردى که بدون شاهد و گواه و سند به دیگرى وام دهد. (سپس بدهکار انکار نماید) براى دریافت حق خود از خدا کمک بخواهد.
به او نیز مى فرماید:
آیا به تو دستور ندادم که هنگام وام دادن شاهد بگیرى ؟

آقای مصباح می گوید: آیت الله بهجت از مرحوم آقای قاضی (ره) نقل می کردند که ایشان می فرمود:
« اگر کسی نماز واجبش را اول وقت بخواند و به مقامات عالیه نرسد مرا لعن کند! و یا فرمودند: به صورت من تف بیندازد. »
اول وقت سرّعظیمی است « حافظوا علی الصلوات: در انجام نمازها کوشا باشید. »
خود یک نکته ای است غیر از « أقیموا الصلوة: و نماز را بپا دارید. »
و همچنین که نماز گزار اهتمام داشته باشد و مقید باشد که نماز را اول وقت بخواند فی حدّ نفسه آثار زیادی دارد، هر چند حضور قلب هم نباشد. »